6: eartha kitt
just an old fashioned girl
|
Eartha Kitt, 1927 – 2008Eartha Kitt (North, 17 januari 1927 – New York City, 25 december 2008) was een Amerikaanse actrice en jazz-zangeres. De regisseur Orson Welles noemde haar ooit “the most exciting woman in the world” – de spannendste vrouw ter wereld. Eartha Kitt was een ster van de bühne, het witte doek, theater en de televisie. Bij het grote publiek was ze het meest bekend van haar rol als Catwoman in de televisieserie Batman in de jaren zestig, en als zangeres van de zwoele kersthit Santa Baby in 1952.
Ze werd als Eartha Mae Keith geboren op een katoenplantage in de zuidelijke staat South Carolina. Haar vader was blank en haar moeder van Afro- Amerikaanse en Cherokee-afkomst. Haar kindertijd was moeilijk: haar vader verdween al snel en haar moeder stierf toen Eartha zes was. Op achtjarige leeftijd werd ze naar New York gestuurd om bij haar tante te gaan wonen. Haar grote kans kreeg ze toen ze op zestienjarige leeftijd werd toegelaten tot de Katherine Dunham Company, het eerste Afro-Amerikaanse gezelschap voor modern ballet. Als zangeres had Kitt in de jaren vijftig en zestig een aantal hits, waaronder Santa Baby, Let’s Do It, C’est Si Bon, Just an Old Fashioned Girl, Monotonous, Love for Sale, I’d Rather Be Burned as a Witch, Usku Dara, Mink, Schmink en Under the Bridges of Paris. Haar debuut-lp RCA Victor Presents Eartha Kitt (1953) stond in de top vijf in de Amerikaanse albumlijsten.
Ze verkeerde graag tussen beroemdheden, en verscheen regelmatig in de societyrubrieken. Kitt stond bekend om haar uitgesproken mening en politiek engagement. Eind jaren zestig joeg ze het Amerikaanse politieke establishment tegen zich in het harnas door zich, tijdens een door de first lady Johnson georganiseerde lunch in het Witte Huis, tegen de oorlog in Vietnam uit te spreken met de woorden ‘no wonder the kids rebel and take pot’. Hierdoor kwam ze op de zwarte lijst van de CIA en FBI kwam te staan. In die tijd trad ze voornamelijk op buiten de Verenigde Staten. Pas in 1978 haalde president Jimmy Carter haar terug naar haar geboorteland. Haar grootste hit in Nederland had ze in 1983 met het disconummer ‘Where Is My Man’. In dat nummer imiteert ze het geluid van een spinnende kat. Alsof ze daarmee zelf tegemoet wilde komen aan haar critici die haar stem nog al eens gekscherend met die van een krols katje (‘kitten’) vergeleken. (Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie) [Zie ook: All by myself – een interview]
|
My heart belongs to daddy |
C’est si bon |
Ouderwets & Rebels Wie een beetje verstand heeft van astrologie weet dat een horoscoop niet alleen iets zegt over de eigen persoonlijkheid, maar ook over de levenspartner en de soort vrienden die men zoekt. De beste manier om een geboortemoment te corrigeren is dan ook ‘achterhalen welke vrienden een mens heeft’. In mijn geval worden de vrienden- en partnerhuizen gedomineerd door de dierenriemtekens LEEUW, SCHORPIOEN en in mindere mate RAM.Wanneer ik hier een zangeres als favoriet naar voren schuif die op een enigszinis wellustige wijze zingt dat ze graag een bijzonder rijk ouderwets meisje wil zijn, dan kun je stellen dat hier een welhaast perfect verbond wordt gesmeed tussen mijn ouderwetse STEENBOK-karakter en de zwoele, naar status verlangende wereld van de LEEUW en de SCHORPIOEN. Het teken LEEUW kan stralen en schitteren, maar… op een vuilnishoop of in een oude barak verflauwt het licht en dooft het vlammetje uit. Hetgeen betekent dat een STEENBOK die op LEEUWEN valt zijn best moet doen zijn al te sobere en calvinistische karaktertrekjes overboord te gooien.
Hetgeen ik hier wil doen met de keuze voor deze behaagzieke jazz-zangeres die in alle opzichten de ontkenning is van de stelling dat de jaren 50 ‘doods en seksloos’ waren… |
I wanna be evil |
Do it again |
Wim Duzijn 