Mark Rutte & de Stijlloze, Foute Jongens

Je kunt van Forum voor Democratie voorman Thierry Baudet zeggen wat je wilt, maar een stijlloze figuur is hij niet. Je hoeft alleen maar te denken aan de berucht geworden ‘Uil van Minerva‘ en je weet: dat is iemand die een man van stijl wil zijn…
Des te verbazingwekkender was daarom het feit dat uitgerekend deze politicus, op een tamelijk stijlloze wijze voor paal werd gezet door een man die in het verleden er prat op ging dat hij dikke vriendjes is met het foute jongens volk van de Telegraaf.
Vol verbazing keek ik toe hoe Mark Rutte, een vertegenwoordiger van het establishment, die zich Minister-president noemt, een stijlvol begrip dat zou moeten verwijzen naar het traditionele, stijlvolle beeld van de ‘burgervader’ (driedelig pak, brede bretels, kak in de mond en dan op gedragen toon zeggen: “beste mensen ik ben er voor jullie allemaal”), met behulp van een paar ordinaire slogans een collega – iemand die volgens het etiquetteboekje behoort tot een groep mensen die in de aan stijl gebonden Engelse democratie zo fraai ‘Her Majesty’s Most Loyal Opposition‘ wordt genoemd) monddood probeerde te maken.

De illusies van Klaas van Berkel

 

Het dagblad TROUW laat de rustende hoogleraar Klaas van Berkel aan het woord. Rustend?, hoor ik iemand vragen. Ja, zo noem je dat, emeritaat is het dure woord, simpel uitgedrukt: hij is gewoon met pensioen.
En ja, omdat zo iemand hoog is zeg je in dat geval niet ‘hij trekt van Drees’, dat is een uitdrukking die is bestemd voor voor het plebs onder ons, maar ‘hij rust’, soms in vrede, soms op een wijze die behoorlijk polariserend van aard is.

In een reactie op de antisemitismeaffaire die de politieke partij Form voor Democratie in het middelpunt van de belangstelling heeft geplaatst (dagblad Trouw van 12 december), schildert hij Thierry Baudet, de man die jarenlang op handen werd gedragen door de zeer kleine maar zeer fanatieke (rechts-zionistische) joodse gemeenschap in ons land, af als een volbloed antisemiet, erger anti-Joods dan Thierry kun je volgens hem niet zijn.

De Opa van Jeffrey Wijnberg

In de Telegraaf van maandag schrijft Jeffrey Wijnberg (‘provocatief’ psycholoog), een stukje over wat hij noemt ‘winstbezetenheid’, het verlangen bij alles wat je doet nummer een te zijn, een agressieve, want op strijd gerichte, karaktereigenschap die volgens hem niet echt wijst op geestelijke volwassenheid.
Het is een opvatting waar je vraagtekens bij kunt plaatsen, vooral wanneer je de wereld bekijkt door een astrologische bril, een instrument dat Jeffrey (ondanks het feit dat hij wedstrijdjes afwijst) in de vuilnisbak van zijn volwassen wereld heeft geworpen.

Arie Slob, de Afgodendienaar

Arie Slob was in het nieuws met een verhaal over de vrijheid van onderwijs..
Eigenlijk een beetje een onzinbegrip ‘vrijheid van onderwijs‘, omdat in een vrij land onderwijs in feite helemaal niet vrij mag zijn. Het onderwijs in een vrij land moet namelijk in dienst staan van de vrije mens, de mens die alles wat mensen onvrij wil maken afwijst.
Arie Slob is helemaal geen vrije geest. Arie Slob verdedigt als lid van een orthodox-gereformeerde gemeenschap een schoolsysteem dat niet in dienst staat van de vrije mens, maar een anti-anarchistische system, een schijnorde zou je kunnen stellen, die in dienst staat van de onvrije mens, de mens die met een grote ketting wordt vastgeketend aan de sadistische onzinwereld van mensen die geloven in datgene wat ze vaak in anderen veroordelen, namelijk ‘het idool’.

Rutte, Bolkestein en het dagblad Trouw

Hans Goslinga in het dagblad TROUW
over optimisme en pessimisme, 24 oktober 2020

Volgens Montesquieu raakt de democratie in verval als de geest van gelijkheid verloren gaat of in het extreme wordt doorgevoerd. Dat laatste is het geval als het volk het respect voor zijn bestuurders verliest en hun gezag niet langer duldt. Je ziet in de westerse wereld beide bewegingen, opgepookt door politieke opportunisten. Het luistert dus nauw, het evenwicht is altijd precair…
Voor iemand met een optimistisch mensbeeld als Rutte is het wellicht moeilijk gedrag af te dwingen.
Zijn partijgenoot Luuk van Middelaar, vond het deze week in zijn NRC-column nodig de premier vanwege de agressie in de openbare ruimte aan de zwaardmacht van de staat te herinneren. De Engelse filosoof Hobbes aanroepend schreef hij: ‘We hebben een Staat nodig opdat wij elkaar niet de kop inslaan’. Dwars door alle vrijheden en inspraak mag een regering dat niet vergeten: ‘Als de staat de zwaardmacht verzaakt, komen ontwrichtende krachten los’.
Bolkestein zou er wel oren naar hebben gehad. Hij hield er een pessimistisch mensbeeld op na, dat aansloot bij de protestantse Heidelbergse catechismus dat ‘de mens onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad’.

De Bijbel is geen christelijk boek

Dagblad Trouw laat vandaag een ‘evangelisch’ christen aan het woord. Dat woordje evangelisch zet ik tussen aanhalingstekens, omdat de meeste christenen die zich ‘evangelisch’ noemen dat helemaal niet zijn. Alleen al het feit dat ze voortdurend het woord ‘Bijbel’ gebruiken wijst er al op dat ze niet in staat zijn in het evangelie een anti-Bijbel-boek te zien.

Dit is een citaat uit het TROUW-artikel: “Als evangelisch christen voel ik plaatsvervangende schaamte. De zachtmoedigheid, lijdzaamheid en onzelfzuchtigheid van Christus staan in schril contrast met de arrogantie, agressie, en het narcisme van Trump. Velen steunen Trump, omdat zij bang zijn voor het alternatief. Ze maken dezelfde fout als Duitse christenen die in de dertiger jaren toch maar nationaalsocialistisch stemden, omdat ze het communisme gevaarlijker vonden.” Hans Frinsel, 1 oktober 2020

Waarheid & Gewetenloosheid

Voorwoord: Mensen beelden zich vaak in dat de wereld verandert. Dit artikel, geschreven in het jaar 2002, laat zien dat menselijke verandering inderdaad in veel gevallen weinig meer is dan inbeelding. Je moet geloven in de beelden die mensen scheppen, zodat degene die niet gelooft altijd en eeuwig de ketterse zondebok is..

---

 

Waarheid & Gewetenloosheid
Wim Duzijn, Zwolle, oktober 2002

Marxisten en een koele pragmaticus

De gebeurtenissen in de samenleving van nu vergelijken met die van de jaren zestig, geeft geen pas, betoogt Chris van Henegouwen in de Volkskrant van 8 juli.
Chris is een romanschrijver (2 boeken gepubliceerd) die zelf geen romans leest. Hooguit vijf romans heb ik in mijn leven gelezen, vertelt hij ons op zijn eigen website.

Brengt Marga Klompé de jaren vijftig mystiek terug?

Maandag 22 juni (2020) heeft de voorzitter van de commissie, James Kennedy, in het Openluchtmuseum in Arnhem de nieuwe Canon gepresenteerd aan minister Van Engelshoven van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
De Canon van Nederland blijft bestaan uit vijftig thema’s, ook wel ‘vensters’ genoemd. In de vernieuwde Canon zijn alle vensterteksten herschreven, zijn bepaalde vensters vervangen, en hebben andere vensters nieuwe namen gekregen.
Zo is de oud premier Willem Drees vervangen door minister van Staat Marga Klompé, de eerste vrouwelijke president van Nederland.

Femke & de Drie Koningen

Amsterdam is de stad waar mijn belangstelling voor astrologie werd omgezet in een nieuwe manier van denken, waarin wordt afgerekend met het oude, vals-religieuze wereldbeeld, dat gebouwd is op de ontkenning van de band die er bestaat tussen aarde en kosmos.
Waar het kosmisch-religieuze denken de aarde (en dus ook de mens) centraal stelt (een vorm van geocentrisme die in geen enkel opzicht de ontkenning is van de astronomische werkelijkheid, die bepaalt dat de zon het centrum is van wat we ‘het zonnestelsel’ noemen), daar doen de valse religieuzen eigenlijk nooit iets anders dan de mens onbelangrijk verklaren.