Vrouwen, Geleerden & Pulp

In de media wordt momenteel aandacht besteedt aan de schrijver Kees ’t Hart, die (ondanks het feit dat hij – blijkens de bijgevoegde foto’s – zichzelf tot onderdeel heeft gemaakt van een gewichtig en zeer hoogstaand uitziende, met volwassen boeken volgestouwde ‘studeerkamer’) aandacht vraagt voor wat de immer op nieuws jagende journalisten ‘pulpliteratuur ; noemen, boekjes (denk aan de Bouquetreeks) die geschreven worden voor vrouwen (een apart slag mensen dus..), waarin romantiek en liefde centraal staan (zaken die ineens verdacht zijn wanneer ze in vrouwenboekjes staan..)

Macht versus Gezag

In de zaterdageditie van het dagblad TROUW wijst de in Afghanistan geboren filosoof Bashir Azizi op de vreemde amorele werkelijkheid die schuilgaat achter het stelselmatig door de media gehanteerde cliché van ‘Amerika, morele leider en hoeder van de vrije wereld’.

Rechtse politiek & Plutonisch kwaad

Dat astrologie empirische wetenschap kan zijn is een waarheid die ik al tientallen jaren lang verdedig, juist ook omdat ik een geheel nieuw astrologisch aspectensysteem heb ontworpen waarmee het mogelijk is positieve en/of negatieve gebeurtenissen in het leven van een mens naast progressieve aspecten in de horoscoop te leggen.
Progressief wil hier zeggen zeggen dat dagelijkse (in wezen fictieve) bewegingen van planeten in de eerste maanden na de geboorte zich weerspiegelen in jaarlijkse gebeurtenissen in het werkelijke (reele) leven van een mens.
Astrologen noemen dit het graadprogressiesysteem.

De Bijbel is geen christelijk boek

Dagblad Trouw laat vandaag een ‘evangelisch’ christen aan het woord. Dat woordje evangelisch zet ik tussen aanhalingstekens, omdat de meeste christenen die zich ‘evangelisch’ noemen dat helemaal niet zijn. Alleen al het feit dat ze voortdurend het woord ‘Bijbel’ gebruiken wijst er al op dat ze niet in staat zijn in het evangelie een anti-Bijbel-boek te zien.

Dit is een citaat uit het TROUW-artikel: “Als evangelisch christen voel ik plaatsvervangende schaamte. De zachtmoedigheid, lijdzaamheid en onzelfzuchtigheid van Christus staan in schril contrast met de arrogantie, agressie, en het narcisme van Trump. Velen steunen Trump, omdat zij bang zijn voor het alternatief. Ze maken dezelfde fout als Duitse christenen die in de dertiger jaren toch maar nationaalsocialistisch stemden, omdat ze het communisme gevaarlijker vonden.” Hans Frinsel, 1 oktober 2020

Thierry Baudet en Zembla

Onderzoek van het Nederlandse Zembla (een televisieprogramma van BNN-VARA).probeert  Nederland ervan te overtuigen dat Thierry Baudet, de leider van de door hen als ‘extreem-rechts’ gekarakteriseerde partij Forum voor Democratie,  nauw samenwerkte met de Russische staatsburger Vladimir Kornilov. Die zou werken in opdracht van Poetin.
De samenwerking tussen Baudet en Kornilov kreeg vorm in de aanloop naar het in Nederland georganiseerde Oekraïnereferendum in 2016.
Volgens Zembla zou uit app-berichten van Baudet blijken dat hij, of FVD, zich heeft laten betalen voor pro-Russische propaganda…

Gert-Jan Segers & de Doorbraak

“Een profeet is geen profeet als hij alleen maar de staande praktijk bevestigt.  Na de Tweede Wereldoorlog is er een hele Doorbraak-generatie geweest die voor verandering stond. Maar daarna is het geloof verdampt, God uit het zicht verdwenen en heeft de impliciet-christelijke inzet nauwelijks verschil gemaakt.
IZB-profeet Wim Dekker waarschuwt ons dat dit schip op het strand ons baken in zee is. Je kunt als navolger van Christus alleen maar midden in de wereld staan, als je tegelijk ook heel dicht bij God leeft. Als het geheim van Gods genade in Christus niet bewaard wordt en als onze verborgen omgang met Hem verdwijnt, dan lossen ook wij met al onze goede bedoelingen op in de hitte van onze seculiere cultuur. Ik hoop het nooit te vergeten.” Gert-Jan Segers, 10-9-2015

Thierry Baudet & de angst voor het eigene

‘Forum voor Democratie’ de partij van Thierry Baudet heeft twee zetels bij de verkiezingen behaald.
“We gaan vanaf nu elke week het land in, wij blijven doorgaan”, zei hij na het bekend worden van de uitslag. “Vanavond hebben wij een bres geslagen in het partijkartel.”

Fort Antonia, symbool van het Romeinse Wereldrijk

In het vorige blogje, dat de naam ‘Amerika en de tempelmythe’ draagt werd gesteld dat de derde joodse tempel (de tempel die door de Romeins-Joodse koning Herodus werd gebouwd) zich nooit heeft bevonden op het grote plateau in Jeruzalem dat alemeen wordt aangeduid met de naam ‘Tempelberg‘.
Dat plateau is in feite niets anders dan het intact gebleven restant van het Romeinse Fort Antonia, een permanent legerkamp dus dat plaats moest bieden aan zowel soldaten en hun uitrusting als aan bevelhebbers, en in het geval van het kamp in Jeruzalem ook het woonverblijf van de Romeinse toezichthouder (de PRAETOR), de man die in feite de echte heerser was, maar die zich op de achtergrond hield en het dagelijkse bestuur van het land overliet aan de (onder)koning en de joods-religieuze leiders.
Die vreemde situatie verklaart de merkwaardige procesgang waaraan in het evangelie Jezus van Nazareth werd onderworpen. Eerst gevangen genomen door de tempelwacht, daarna verwezen naar Herodus en tenslotte veroordeeld door Pilatus, die als vertegenwoordiger van het keizerrijk de enige in het land was die de macht bezat een doodvonnis uit te spreken over mensen.

Moderne Stamhoofden

“Teaching Jewish heritage isn’t only about building identity; at the risk of sounding racist, its about ensuring the survival of the tribe.” Raanan Gissin (belangrijkste adviseur van Ariel Sharon)

“So why is tribalism and our ethnic heritage so important? Despite what the Marxists would like to believe, our genetical heritage is the most important cultural marker…” Anders Breivik (massamoordenaar en christelijk-zionist)

Het woordje tribalisme, gezien als verwijzing naar een wereld van collectieve oerdriften, waar de mens die ‘massa’ te worden de mensheid verdeelt in ‘machthebbers of gebruikers’ en ‘machtelozen of gebruikten’…, speelde ooit een rol van betekenis binnen de belevingswereld van wat men ‘de liberale intellectueel’ noemt.
In die verre, vergeten, tijden (vooral in de jaren dertig en veertig van de 20e eeuw, denk aan ‘De opstand der horden’ van José Ortega y Gasset) waren liberale intellectuelen anarchistisch ingestelde mensen die niet wilden behoren tot ‘de massa’, ‘de horde’ of – zoals Likoed-ideoloog Gissin het hierboven uitdrukt – ‘the tribe’ (de stam).
In die tijd was een intellectueel in staat in een simpel, eenvoudig buitenbeentje een geestverwant te zien.
Niet het elitaire antigevoel (‘wij zijn machtige stamhoofden die een geestelijk gelijkgeschakelde horde aanvoeren’) bepaalde de keuzevrijheid van een intellectueel, maar het simpele besef dat intelligentie alleen daar kan bestaan waar de ratio een verbond sluit met al datgene wat van een mens een vrije, eenvoudige of kinderlijke, eenling maakt.
Een liberaal, simpel gezegd, verdedigde het vrije individu en hij verwierp alle vormen van collectivisme die de geestelijk onafhankelijke eenling tot gemarginaliseerde zondebok willen uitroepen.