1:anarchisme

---

Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemden in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.

---

 

Anarchisme – Beginselverklaring

 

1. Niet alleen politici hebben macht. Ook wetenschappers, kunstenaars en alles wat elite is of wil zijn, heeft macht – of streeft er naar.

2. Macht en vormdenken zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden. Conclusie: wie tegen de macht is richt zich tegen een te ver doorgevoerd vormdenken.

3. Wie zich tegen het vormdenken keert zal zijn standpunten op een zodanige manier kenbaar moeten maken dat hij de vormdenkers tegen zich in het harnas jaagt.

4. De anarchistische waarheid ligt in het midden, waar niet de schizofreen regeert maar de mens die streeft naar heelheid (new age: holisme).

5. De anarchist uit zich op zijn eigen wijze en wie zijn recht op een eigen uitingswijze ontkent of belachelijk maakt is een onderdrukker, die geen respect heeft voor de geestelijke vrijheid van het individu.

6. De anarchist is een anti-intellectueel (beter gezegd: anti-academicus), die beseft dat intelligent gedrag niet gebonden is aan die vormen van kennis, die de gebruiker macht dienen te verschaffen.

7. Een anarchist gelooft in een geestelijke revolutie. Die revolutie moet echter beginnen bij het individu – niet bij het collectief, omdat ‘het collectief’ een begrip is uit de wereld van het machtsdenken.

8. De anarchist wijst religie als vorm van machtsdenken af maar is niet gekant tegen belangstelling voor paranormale zaken, alternatieve geneeswijzen en astrologie.
Wie tegen het vormen van machtscentra is, die zal op zoek moeten gaan naar alternatieven, die in staat zijn een bres te slaan in machtsbolwerken (medische, religieuze, politieke, artistieke, etc.)

9. Een anarchist is voor ‘kinderlijkheid’, juist omdat hij anti-intellectueel georiënteerd is. Dat betekent dat hij die vormen van religieus denken die het Evangelie serieus nemen niet afwijst. De evangelische boodschap ‘Wie niet wordt als een kind, zal het Koninkrijk der Hemelen niet binnentreden’ wordt door een anarchist bloedserieus genomen.

10. De anarchist wil geen politicus zijn (hooguit een politicus zonder partij). De anarchist wil geen kunstenaar zijn. De anarchist wil niet tot de elite behoren. De anarchist zoekt geestelijke vrijheid.

11. Wanneer de anarchist het begrip ‘cultuur’ moet definiëren dan zal hij, juist omdat heel zijn wezen gericht is op vrijheid, zichzelf de vraag moeten stellen in hoeverre ‘cultuur’ de vrijheid van het individu (ieder individu – dus ook de niet-schrijver, de niet-schilder en de niet-wetenschapper) dient.
Cultuur die slechts de vrijheid van een kleine machtskliek dient is voor de anarchist geen ‘cultuur’.

12. Iemand die een boekje of een door een kunstenaar ingekleurd doekje koopt kan in de ogen van een anarchist een ‘cultuurbarbaar’ zijn. In de ogen van de elite wordt iemand door de simpele daad van het ‘kopen’ automatisch een hoogstaand persoon.

13. Omdat de anarchist voor het midden kiest zal hij de ‘verdeel- en heerspolitiek’ van kleinburgerlijke partijdenkers afwijzen.
In het midden is geen plaats voor ‘hoog’ (vorstenhuizen, adel, hoge ambtenaren en Harry Mulisch) noch voor ‘laag’ (logisch positivisten, egoïstische tirannen, vrouwenhaters en Gerrit Krol).

14. De anarchist is geen hetero en hij is geen homo – omdat hij dergelijke kleinburgerlijke categorieën ziet als een negatieve uitwas van een primitief, ja zelfs reactionair denkpatroon.
De anarchist kiest voor vriendschap en liefde. Sex als (bezits)vorm van kleinburgerlijk machtsdenken wijst hij af.

15. De anarchist is een spotter. Juist omdat hij voor vrijheid is zal hij ‘heilige huisjes’ (alle heilige huisjes) omver moeten trappen. Anarchisme is ontheiliging, idolenvernietiging, soms zelfs calvinistische beeldenstormerij. De anarchist is de oneerbiedige mens die blinde, onnadenkende autoriteitenverheerlijking verafschuwt.
Kortom, de anarchist beleeft zijn vrijheid en hij laat anderen in die vrijheid delen. Wie die vrijheid afwijst is geen anarchist.

---

---