Der junge Khomeini hatte sich zwar einer bestehenden “konservativen” (in religiöser Sicht) Strömung angeschlossen, die relativ aussichtslos und steril an der Gesetzestreue festhielt. Doch erregte er Verwunderung damit, daß er islamische Mystik bzw. Gnosis (Irfan) als Studienfach wählte und eine besondere Vorliebe hegte für den mystischen Dichter Hafiz (“Lass uns Rosen streuen und Becher mit Wein füllen”). Eiserne Krone Archif
Wie de biografie van Khomeini bestudeert ontdekt dat de man tijdens zijn studiejaren veel aandacht heeft besteed aan de binnen de christelijke religie als ‘ketters’ (=wetteloos) ervaren gnosis, ondanks zijn vreemde, conservatieve voorkeur voor ‘de strengheid van de wet’ – een wet die op een depressief makende wijze strenge (want formalistische) ernst niet weet te combineren met simpele pleziertjes, zoals verwende hedonisten in het Westen hun simpele, optimistische levenslol op een eveneens depressief stemmende wijze presenteren als de absolute ontkenning van de naar realisme en relativering strevende ernst.
Gnosis (het samengaan van verstand en gevoel) is wat negerslaven in de Zuidelijke Staten van Amerika ‘blues’ noemden – ervaring van de ernst van het leven, die ernst op een realistische wijze volledig accepteren, maar tegelijkertijd via het ontwikkelen van een bijzonder soort (hartverwarmend) optimisme proberen die ernst te bezweren, zodat het leven niet gezien wordt als een uitdaging die om overwinning vraagt, maar als een reeks van hindernissen waar je je via het ontwikkelen van een berustend-positieve levenswijze tegen wapenen kunt.
Lees meer over dit bericht
